Wat is PGS 37-1 en PGS 37-2?

PGS 37-1 en PGS 37-2 zijn beide richtlijnen uit de Publicatiereeks Gevaarlijke Stoffen (PGS) die in Nederland worden gebruikt als richtlijnen voor het veilig omgaan met gevaarlijke stoffen. Hier is een beknopte uitleg van elk: PGS 37-1 is een richtlijn voor de veilige opslag van elektriciteit in Energie Opslag Systemen (EOS). Deze richtlijn legt vast hoe u op een veilige manier moet omgaan met ‘grote batterijen’. Deze batterijen bestaan uit gekoppelde lithiumbatterijen die worden gebruikt om energie op te slaan en vervolgens elektriciteit te leveren. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt door bewonersverenigingen om zonne-energie op te slaan (‘buurtbatterijen’). Energiemaatschappijen gebruiken ze om windenergie op te slaan of schommelingen in het elektriciteitsnet te stabiliseren. Vanwege het risico op een thermal runaway, een brand die zich voordoet in de energiedrager en niet zomaar te stoppen is, kunnen ze gevaarlijk zijn. Daarom is het belangrijk om ze op de juiste manier te gebruiken. PGS 37-2 Deze PGS heeft betrekking op de opslag van lithiumhoudende energiedragers. Lithium batterijen en accu’s zijn opslagmiddelen die worden gebruikt voor bijvoorbeeld laptops, e-bikes, in elektrische of hybride voertuigen en voor de toekomstige zeevaart. De opslag van lithium-ion batterijen en accu’s kent verschillende risico’s. De batterijen kunnen instabiel kunnen worden bij overladen, diep ontladen, en blootstelling aan hoge én lage temperaturen. Daardoor kan er kortsluiting, thermal runaway en brand ontstaan. Daarbij kunnen zeer giftige pyrolyseproducten vrijkomen. Bij het blussen ontstaat corrosief en giftig bluswater waaraan de hulpverleners, omstanders en bewoners blootgesteld kunnen worden.